Het glazen platform van Mostar en fietsen langs Bunski Kanal en de oude spoorlijn

14 augustus 2021: Blagaj – Mostar 18 km

15 augustus 2021: Mostar – Zitomislici 18 km

16 augustus 2021: Zitomislici – Međugorje 16 km

De oude stad van Mostar met de beroemde Stari Most (oude brug) trekt veel kijklustigen. Ook nu wordt de stad druk bezocht door toeristen. Veel buitenlandse reizigers maken een daguitstap vanuit hun vakantieoord in Kroatië. Ik bezocht het mooie, oude stadscentrum van Mostar al meerdere keren. Voor meer info, gebruik de zoekfunctie op de homepagina van de blog. Het is deze keer tijd voor iets anders. Ik bezoek Park Fortica in hogere regionen. Het park ligt op een 500 meter hoge heuvel ten oosten van de stad en trekt voornamelijk avontuurlijke sporters en adrenalinejunks die graag mountainbiken of wandelen op hoogte tussen de overblijfselen van Italiaanse vestingwerken uit de 2de wereldoorlog. Sinds 2018 is er de Fortica zipline met een lengte van 570 m waar avonturiers boven de stad zweven tegen een snelheid van meer dan 50 km per uur. Dat en het gloednieuwe glazen platform met een prachtig uitzicht over Mostar trekt me aan. Jammer genoeg is de zipline niet actief. Er zijn momenteel geen liefhebbers en het is wachten op enkele durfals. Eerst het glazen platform dan maar, en dat is ook niet mis. Het wandelpad op het uitkijkplatform is 35 meter lang en steunt op steunpilaren van 15 m hoog. Het panorama over Mostar is fenomenaal.

De Fortica heuvel is voorzien van een kleine bar met een terras boven het uitkijkplatform. Ook na het nuttigen van een consumptie zijn er geen liefhebbers voor de zipline. De taxichauffeur die me naar boven reed, wacht geduldig op me om de terugweg aan te vatten en na een half uur geef ik de moed op. Geen zipline vandaag. Misschien een volgende keer…

Op dag 2 gaat de route verder naar Zitomislici, slechts 18 km voorbij Mostar om me te vestigen op Autocamp Green Park (https://greenpark.ba/). Het is een leuke camping met hoge bomen die voor schaduw zorgen aan de Neretva rivier met als middelpunt het gezellige restaurant dat ’s avonds en in het weekend veelvuldig bezocht wordt door inwoners van het dorp. Het kampeerterrein en het restaurant zijn strikt gescheiden. Restaurantbezoekers mogen geen gebruik maken van het sanitair van de camping. Voor hen is een aparte ruimte voorzien. De eigenaar heeft er een speciaal systeem voor bedacht. Aan een dikke boom op het terrein hangen 7 sleutels voor de campinggasten. Ik vraag me af hoeveel sleutels er verloren gaan, maar de volgende ochtend hangt het rek tot mijn verwondering nog steeds vol. Wat een discipline!

In Zitomislici heb ik afgesproken met Jelle Scherpereel. Deze Belg en duivel-doet-al woont en werkt al 12 jaar in Bosnië-Herzegovina, spreekt de taal en helpt toeristen een leuke tijd beleven tijdens hun reis door dit mooie land. Jelle heeft vanavond een fietstocht geregeld langs het Bunski Kanal en de oude spoorlijn. De man is een fervent fietser en neemt me op sleeptouw op zijn zondagse fietstocht. Als dat maar goed komt. Ik heb geen fiets meer aangeraakt sinds mijn vertrek uit België en dat is ruim 6 weken geleden. Bovendien is het in Mostar al enkele weken bijna 40 graden. ’s Avonds koelt het wel wat af, maar het blijft warm. Het Bunski Kanal is een oase van natuurlijke grachten in de omgeving van Mostar. Dit pareltje ligt verborgen naast de drukke M17.

De fietstocht begint hier. Jelle kent de weg als zijn broekzak en ik moet enkel volgen. Soms is het leven heel gemakkelijk. De route gaat grotendeels via een smalle, verharde weg langs de Neretva rivier naast een nog functionerende spoorweg. Het parcours is zo goed als vlak. Enkel aan het begin van de fietstocht is er een grindpad van een paar kilometer dat vrij goed berijdbaar is. Het traject dat bijna autovrij is, doorkruist af en toe de Ćiro. Dat is de oude spoorlijn van Dubrovnik tot Mostar die nu omgetoverd is tot een avontuurlijk fietspad. Onderweg zijn er verschillende tussenstops mogelijk. Wij nemen een korte pauze aan een stećak, een oude graftombe, vaak voorzien van gravures.

Het is nog steeds erg warm en na 25 km hangt mijn tong op de grond. Na een rustpauze en 2 cola’s die ik achtereenvolgens naar binnen kap, volgt de terugrit. De temperatuur is enkele graden gedaald en fietsen met wind in de rug is iets makkelijker. Ik vind mijn tweede adem en na 4 uur arriveren we opnieuw aan het beginpunt. Niet slecht voor een ongeoefend fietser. Het is een mooie route en de fysieke inspanning heeft deugd gedaan. Wie Jelle wil contacteren voor een fietstocht of een andere toeristische uitstap, kan dit doen via de Facebookpagina “Vakantie in Bosnië-Herzegovina (https://www.facebook.com/groups/2457445637824260).