20 augustus 2021: Lovćen – Polja 240 km
Er zijn zo van die dagen dat alles tegenzit. Vandaag is er zo eentje. Ik gooi de reisplanning net voor vertrek om en dat is niet het allerbeste idee. Een GPS instellen met een halve slaapkop is nog een slechter plan. De combinatie belooft niet veel goeds. Ik ben lang in Bosnië-Herzegovina blijven hangen en de bedoeling om een beetje vooruitgang te boeken op weg naar Georgië mislukt gedeeltelijk. In plaats van kriskras rond te reizen op zoek naar mooie plekken, valt de keuze ditmaal op de kortste route. Er zijn enkele camperplaatsen in Podgorica op het traject waar een chemisch toilet reinigen volgens de beschrijving mogelijk is. Dat wordt ondertussen dringend, maar het is een hopeloze zaak. Op de eerste “betonnen” camperplaats aan een hotel is niemand thuis en de installatie om een cassettetoilet te lozen, is onvindbaar. Vol goede moed en zonder te checken, installeer ik een nieuwe eindbestemming op het navigatiesysteem. Een uur later volgt totaal onverwacht de Albanese grens. Dat is niet de bedoeling. Het land staat niet op de groene kaart. De verzekeringsagent voegt Albanië tijdelijk en gratis toe, maar ze zijn niet verwittigd. Een verzekering aanschaffen aan de grens is een optie, maar daar voel ik niet veel voor. Terugdraaien is het alternatief. De 2de mogelijke camperplaats in Podgorica is nog erger dan de eerste en ik rijd onverrichter zake verder. Om beide locaties te bereiken doorkruis ik voor de 3de maal de hoofdstad van Montenegro en dat vraagt tijd. Een pauze inlassen is een goed idee. Ik stop aan een wegrestaurant om iets te eten, maar ook dat valt tegen. De bestelde schnitzel is keihard en de frieten zijn plat. Het vult wel de maag en het etentje kost slechts 6 €. Het belangrijkste is de gekochte denktijd.
De definitieve bestemming wordt Polja. Deze keer is het de juiste route. De weg naar Polja (E-80) is een bergachtige, panoramische route naast de Morača rivier. Het wegdek is breed en goed berijdbaar. Het enige minpunt zijn de talrijke onverlichte tunnels waarvan de langste ongeveer 700 meter is. De rotspartijen in de bergen en de rivier zijn een streling voor het oog. Veel rondkijken is er niet bij. De stopplaatsen zijn beperkt en het is een drukke doorgangsweg. De Morača kloof en de Danilov Most (brug) zijn aangeduid met stip. Enkel bij de Morača kloof is een tussenstop haalbaar.
In Polja ligt Camp Rabrenovic (https://www.facebook.com/camprabrenovic) en dat wordt het eindpunt. Het terrein ligt midden in het groen aan de voet van de Sinjajevina berg. Er is een gezellig terras met restaurant, een grote kampeerweide en plekje voor de bus. Op de weide staat overigens een serre waar welig pepers groeien. Andy’s Pepper heeft hier volgend jaar ook zijn plekje. Jammer genoeg is er voorlopig geen installatie om het chemisch toilet te lozen. Er wordt aan gewerkt. Het toilet is tot nader orde een noodoplossing om de cassette leeg te maken. Het is niet ideaal, maar het werkt.
Aan elke baaldag komt een einde. De route wordt uiteindelijk 100 km langer dan voorzien. Het avondeten op de camping is heel lekker en morgen volgt een nieuwe dag…
Toeren met ons busje - Ingrid Vertessen 