29 augustus 2021: Nea Karvali – Tevfikiye (Turkije) 346 km
30 augustus 2021: Tevfikiye – Tevfikiye 0 km
De grensovergang met Turkije is gewoonlijk een langdurige procedure van minstens 2 uur. Deze keer verloopt de passage verrassend vlot. Er is uitzonderlijk geen grensfile. Net voor me wacht een Belgische familie. Hun terugkeer naar België werd gestopt door de Griekse autoriteiten en de Europese coronaregels. De kinderen van het gezin kregen nog geen vaccin. Ze moeten noodgedwongen terug naar Turkije voor een coronatest. Ik bied hen de sneltests aan die al de hele reis werkloos in mijn bus liggen, maar die worden tot nu toe, ondanks hun doeltreffendheid nergens aanvaard door de autoriteiten. Dure coronatests blijven jammer genoeg standaard.
Om de drukte in de buurt rond Istanbul te vermijden, neem ik traditioneel de boot van Gelibolu naar Lapseki. Het is tegelijkertijd de grens tussen het Europese en Aziatische continent. De oversteek kost 10 € en duurt slechts 20 minuten. Vooraf reserveren is onnodig.
De eerste tussenstop bij Troia Pension en Camping (http://www.troiapension.com/) aan de rand van het dorp Tevfikiye is ondertussen al een gewoonte. Uran verwelkomt me hartelijk en opent spontaan een fles wijn. De camping ligt op loopafstand van de archeologische site van Troje en het bijbehorende, ultramoderne museum is aan de overkant van de weg. Beiden zijn een bezoek meer dan waard. Ik bezocht de plekken tijdens vorige tussenstops. Het is tijd voor iets anders.
Tevfikye is een klein dorp met slechts 600 inwoners. Ik wandel deze keer naar het bescheiden centrum. De meeste inwoners leven van de landbouw en dat is te zien aan de tractors die volgeladen met tomaten af en aan rijden. Het dorpsplein Troya Meydani is versierd met borstbeelden van historische helden. Hier wordt soms muziek gespeeld. Vanavond is er een trouwfeest en de feestvierders dansen op het plein.
Rond het dorpsplein zijn enkele bars, restaurants, een moskee en een enkele souvenirwinkel. De gevels van sommige huizen zijn opgeleukt met mooi graffitiwerk.
’s Avonds ontmoet ik David en Carola die al fietsend de wereld verkennen. Dit Oostenrijks – Spaans koppel heeft het gezelschap van een kat die ze onderweg in Roemenië oppikten. Het is de eerste “fietskat” die ik ontmoet. Het wordt een gezellige avond met een leuke compagnie. Morgen reis ik noordwaarts in het gezelschap van David en Carola. Zij willen graag Istanbul bezoeken en ik neem hen een stuk mee op sleeptouw in de bus.
Toeren met ons busje - Ingrid Vertessen 