Zoek het defect op weg naar Sinop

4 september 2021: Safranbolu – Crystal Glass Terras – Sinop 315 km

De ochtendstond heeft goud in de mond. Om 6 uur ben ik klaarwakker. Op de parking valt niet veel te beleven en na de broodnodige koffie sta ik vertrekkensklaar. Het Crystal Glass Terras in de buurt van Safranbolu is de eerste tussenstop. Dit 80 meter hoge glazen platform met uitzicht over de Tokatli kloof is per buscamper bereikbaar. De weg is smal en steil, maar op dit onchristelijk uur zijn er nog geen tegenliggers. Vroeg opstaan heeft soms voordelen. De betalende autoparkings aan de kloof zijn helemaal leeg en de parkeerwachters zijn nog niet op het appel. Er is een zee van plaats en rond deze tijd is het helemaal gratis. De glazen vloer over de kloof kan tot 75 ton aan gewicht dragen. Om veiligheidsredenen worden slechts 30 mensen tegelijk toegelaten. Ook dat is geen probleem want ik ben helemaal alleen. Afdalen in de kloof is een optie. Er zijn houten wandelpaden aangelegd met uitzicht op enkele bruggen en een historisch aquaduct. Voor een wandeling is het nog te vroeg.

Ik rijd opnieuw naar de Zwarte Zee. De havenstad Sinop die op een schiereiland ligt, is het meest noordelijke punt van het Turkse vasteland. De afstand is 300 km en die gaan niet zonder slag of stoot. Eerst begint de GPS rare kunsten te vertonen. Het toestel heeft een ingebouwde achteruitrijcamera die enkel hoort te werken in de achteruitversnelling. Hij schakelt te pas en te onpas over op camerazicht. Terug omschakelen naar de wegenkaart lukt niet. Ik kan het euvel soms omzeilen door snel in achteruit en daarna weer naar eerste versnelling te koppelen, maar dat kan alleen bij stilstand. Suggesties die het probleem kunnen oplossen, zijn welkom.

En dan brandt de gele lamp! Niet mijn lamp, maar een lichtje op het dashboard. Ik heb geen enkel idee wat het symbool betekent en stop aan een Turkse garage met benzinestation.

Zoals altijd zijn de Turken erg hulpvaardig. Google Translate is de meest nuttige uitvinding na het wiel. Er blijkt iets mis te zijn met de verlichting. De Turkse garagist controleert alle lampen maar alles flikkert naar behoren. Ik hoef helemaal niks te betalen en krijg er nog een gratis koffie bovenop. Als dat geen service is…

Na de stop aan de garage marcheert alles weer normaal en na enkele uren bereik ik Marti Camping (http://www.martikamping.com/) in Sinop. De camping ligt op een grasveld aan het strand op 7 km van het centrum. Er rijdt een dolmus naar het stadje, maar dat is voor morgen. Ik verken het lege strand. Het is te koud om te zonnekloppen. Meeuwen storen, lukt wel.

Het terreinonderhoud van een groot grasveld vraagt intensieve arbeid. Marti Camping heeft een eenvoudige manier om dat op te lossen. De onderhoudsploeg bestaat uit koeien die met veel plezier en smaak het gras kort houden…