Hattusa en de Hettieten

6 september 2021: Sinop – Boğazkale 402 km

7 september 2021: Boğazkale – Niksar 327 km

Turkije is een groot land. In het noorden en het oosten zijn weinig campertoeristen en dat is te merken. De kampeerfaciliteiten zijn hier veel dunner gezaaid dan in het zuiden. Het is behelpen. Bovendien is het in het noorden, meer bepaald in de bergen berenkoud. Overdag is het om en bij 20 graden, maar de wind is ijzig. ’s nachts daalt de temperatuur tot 4 graden. De Turken in deze regio lopen in t-shirt rond, maar ik heb mijn lange broek en trui tevoorschijn gehaald. Zij zeggen dat het in de winter berenkoud is. We verschillen duidelijk van mening.

Hattusa is het volgende doel en dat is een lange rit. Het is de oude hoofdstad van het koninkrijk der Hettieten. Deze immense archeologische site en het bijbehorende museum liggen in Boğazkale, een klein dorp met amper 5000 inwoners.

Ik overnacht er op Camping Aşıkoğlu (http://www.hattusas.com/). Het kampeergebeuren situeert zich aan de overkant van het gelijknamige hotel, op 300 m van het Hattusa museum en op 1 km van de archeologische site. De rit duurt tot laat in de namiddag. Er is nog net tijd voor een museumbezoek. Hier zijn voornamelijk de gebruiksvoorwerpen van het openluchtmuseum te bewonderen. Het is een kleine expositie in verhouding met de oppervlakte van de historische opgravingen.

De Hettieten waren in hun tijd een grootmacht. Ze bouwden hun hoofdstad nabij Boğazkale in het noordoosten van Turkije. In feite bouwden de Hatti 3000 jaar voor Christus al een stadsstaat in dezelfde omgeving. De Hettieten kwamen later. Het is onduidelijk of ze de stad overnamen met geweld of gewoon hun hoofdstad verder bouwden op hetgeen er al was. Feit is dat de stad naar goede gewoonte ooit met de grond gelijk gemaakt werd. Bij gebrek aan documenten blijft dat stuk geschiedenis voorlopig mysterieus. De grootmacht onderhield goede contacten met die andere grootmacht, nl Egypte. Een van de meest opmerkelijkste vondsten die de relatie tussen de Hettieten en de oude Egyptenaren aantonen, is een kopie van het vredesverdrag tussen Hattushili III en Ramses II.

De archeologische opgravingen van Hattusa zijn gigantisch groot. Ze zijn al bezig sinds 1906 en men graaft nog steeds. Ik neem een foto van de werkzaamheden, maar dat valt niet in goede aarde. Er komt een Engelse dame achter me aangelopen. Ze eist op strenge toon dat de foto ter plekke verwijderd wordt. Er staan nochtans nergens bordjes dat fotograferen verboden is. Gelukkig bewaart een slimme telefoon alle gewiste foto’s nog 30 dagen in het geheugen. Een beetje tegendraads doen, kan geen kwaad. Vandaar…

Een bezoek aan de oude stad kost 12 TL (1,20 €) en gebeurt best met de auto. Er is een circulaire, verharde eenrichtingsrijweg aangelegd rond de oude hoofdstad. Het parcours is 6 km lang en uitstappen kan overal. Bij gebrek aan voorkennis arriveer ik zonder vervoer. De camperbus 1 km verder weer ophalen, kost tijd en die gebruik ik alvast door het traject te voet te verkennen. 6 km is niet onoverkomelijk.

Er werden 28 tempels ontdekt in Hattusa. De eerste tempel in de benedenstad laat niet lang op zich wachten. Het is de grootse van allemaal. De ingang was een brede geplaveide straat, geflankeerd door voorraadkamers en een waterbassin. De eigenlijke tempel ligt middenin het complex, volledig geïsoleerd van de buitenkant.

Op de informatieborden staan foto’s van hoe het gebouw er origineel uitzag. Aan de ingang van de archeologische site wordt momenteel een replica opgetrokken. De werken zijn nog niet helemaal klaar, maar geven wel een mooi beeld.

Overal zijn restanten en funderingen van vroegere constructies te zien. De Leeuwenpoort, gebouwd in de 14de eeuw voor Christus vind ik persoonlijk de meest indrukwekkende. De beroemde poort bevindt zich tussen 2 torens die gedeeltelijk verwoest zijn. De leeuwenfiguren zijn uitgehouwen uit enorme rotsblokken. De rechtse leeuw is in oorspronkelijke staat. De linker leeuw is gerestaureerd.

Op het hoogste punt van de voormalige hoofdstad is er een indrukwekkend uitzicht op de bergen en de overblijfselen. Met een Iphone komt het beeld niet tot zijn recht. Jammer maar helaas.

Het is guur weer op de winderige berg van Hattusa. Ik ben blij om weer beneden aan te komen. De mannen die de souvenirshops uitbaten, hebben dat gezien en bieden me onmiddellijk een warme koffie aan. Ik ben de kou beu en wil liefst zo snel mogelijk naar het zuiden. Een nachtje slapen, moet raad brengen over het vervolgtraject. De rit van vandaag naar Niksar is een tussenstop onderweg naar…