Terug in Europa

1 oktober 2021: Ören – Tevfikiye 114 km

2 oktober 2021: Tevfikiye – Nea Karvali (Griekenland) 354 km

De cirkel is rond. De rondreis door Turkije eindigt waar ze vijf weken geleden begon. Ik ben terug in Tevfikiye op Troia Pension en Camping (http://www.troiapension.com/). Het is niet mijn keuze om de dagrit zo vroeg te beëindigen, maar het “verenigd” Europa vraagt een inspanning van reizigers. Er wacht huiswerk om aan sancties te ontsnappen. Om de Europese landen binnen te komen, is een bewijs van vaccinatie vaak onvoldoende. Elk land heeft zijn eigen regels. Ik bekijk het land per land, alles op zijn tijd. Voor Griekenland is een PLF formulier noodzakelijk. Zo’n document vermeldt enkel waar mensen geweest zijn en waar ze naartoe gaan. Het formulier bevestigt nog een keer of iemand al dan niet gevaccineerd is. Het lijkt overbodig maar de boete van 500 € vermijden is prioritair.

Turkije is een land met verschillende klimaten. In Tevfikiye dalen de temperaturen. De herfst is in aantocht. Het is voelbaar. De dagtemperatuur is 23 graden maar de gevoelstemperatuur is heel wat minder omwille van de snedige wind. Naar goede gewoonte maak ik de ferryoversteek van het Aziatische Çanakkale naar het Europese Eceabat via de zeestraat van de Dardanellen. De overvaart duurt niet langer dan een dikke 20 minuten. De zee is woelig en ik blijf deze keer gedurende de overtocht lekker in de warme bus zitten. Tanken is de laatste belangrijke job. In Griekenland verdubbelen de dieselprijzen.

De Turkse grens is een lachertje. Er zijn 3 checkpoints en die verlopen ontspannen. Bij de eerste stop is zelfs een paspoort overbodig. Aan de hand van de nummerplaat, wordt het voertuig herkend. De begroeting “Hello madam Ingrid, how are you?”, zegt genoeg. Ik heb de voorbije vijf weken waarschijnlijk niks mispeuterd en mag gewoon doorrijden. Aan de tweede tussenstop willen ze toch even een paspoort en de autodocumenten zien. Aan de derde tussenstop zwaaien ze me gewoon uit. Aan de Griekse zijde is het andere koek. Het zorgvuldig ingevulde PLF formulier wordt opgevraagd maar amper bekeken. Het vaccinatiecertificaat ondergaat hetzelfde procedé. er volgt een korte ondervraging over alcohol en sigaretten en een halfslachtige doorzoeking van de bus. De flessen alcohol die ik in Bosnië cadeau kreeg, blijven netjes uit het zicht. Het blijft een raadsel welke meerwaarde die PLF formulieren betekenen in strijd tegen het coronavirus. Het lijkt erop dat de staatskas sponsoren via opgelegde boetes bij gebrek aan zo’n document de enige ambitie is… Het is frustrerend.

Grootse avonturen zijn er voorlopig niet te melden. Na 354 km parkeer ik op Camping Alexandros (http://campingalexandros.com/) aan het strand in Nea Karvali. Er staan enkel nog een warme douche en een lekkere maaltijd op het programma. Morgen gaat de terugrit verder maar dan met minder administratieve zorgen. Er wachten nog enkele boeiende tussenstops…