Krka Nationaal Park: slachtoffer van eigen succes?

14 augustus 2022: Vodice – Lozovac 31 km

Het Krka Nationaal Park is een van de 8 nationale parken die Kroatië rijk is. Het heeft een oppervlakte van 111 km². Het uitgestrekte natuurgebied is op verschillende manieren te bezoeken. Het kan te voet, al fietsend, met de boot, per bus of met de eigen auto. Aan de Dalmatische kust is een groot aanbod aan georganiseerde dagtrips. Zowel vanaf Skradin als vanuit Lozovac is het park toegankelijk. Vodice ligt amper 30 km van de hoofdingang in Lozovac. Er zijn een aantal camperplaatsen en campings in de buurt. Het is een plotse ingeving om er op eigen houtje naartoe te rijden. Autocamp Slapovi Krke (https://www.campingcard.be/nl/kroatie/sibenik-knin/lozovac/camping-slapovi-krke-122878/) ligt slechts 500 m van de ingang. Het eenvoudige kampeerterrein heeft alles wat een doorsnee camperreiziger verlangt en de prijs is schappelijk.

Vlakbij de ingang van het park zijn gratis parkeerterreinen. “Gratis” krijgt een eigenaardige bijklank aan de kassa. De prijs om het park te betreden is niet mis. Een toegangsticket voor één dag kost maar liefst 200 Kuna (26,5 €). De impulsieve koersverandering krijgt nu al een wrang randje, maar gedane zaken nemen geen keer. Het 4,5 km lange wandelpad Skradinski Buk lijkt interessant. Het traject wordt aangeprezen voor natuurliefhebbers en vogelspotters. De route gaat over houten vlonderpaden langs enkele meren en watervallen. Het parcours is van het begin tot het einde een gevecht tegen de overbevolking. De 800 meter lange afdaling over losliggende keien naar het begin van het houten wandelpad valt nog mee. Daarna volgt een polonaiserondje van 2 km waarbij het de kunst is om elkaar niet onder de voet te lopen. De stroom volgen, tegen een tergend traag tempo is de enige optie. Foto’s nemen van een stukje groen water, is haast onmogelijk.

Het mooie natuurgebied wordt overrompeld door internationale reizigers. De grootste hotspot op het traject is de waterval Stradinski Buk. Tot voor kort kon er gezwommen worden in het meer voor de waterval. Ter bescherming van de bodem en de oevers is dat sinds vorig jaar verboden. Op dit punt wordt het “overtoerisme” pas echt zichtbaar. De eens zo idyllische plek is volgebouwd met houten barakken voor de verkoop van fastfood en drank. Ze zijn overbodig, zorgen voor massa’s afval en doen afbreuk aan de omgeving. Aan het groenblauwe, visrijke water zit nog één verdwaalde reiger te wachten op een lekkere hap. Andere vogelsoorten zijn wellicht gevlucht voor de aanstormende meute. De grootste waterval van het park blijft ondanks alles een prachtig natuurverschijnsel, tenminste als je de kans krijgt om te kijken. Het getrek en geduw om selfies te nemen aan de populaire hotspot is een wedstrijd op zich. Met wat geluk, een lange arm en een snelle klik is het mogelijk om enkel de mooie waterval in beeld te brengen.

De wandelroute die normaal slechts 1,5 uur tijd in beslag neemt, duurt 2,5 uur door aanhoudende voetgangersfiles. De verhouding tussen prijs en kwaliteit is in de loop der tijd volledig uit evenwicht geraakt. Een snelle check leert dat de toegangsprijzen de laatste jaren sterk gestegen zijn. De entreegelden zijn seizoensgebonden en verdubbelen in het hoogseizoen. Officieel mogen er slechts 10.000 bezoekers per dag het park betreden. Ik ben ze vandaag meer dan waarschijnlijk allemaal tegengekomen. Het Krka Nationaal Park gaat ten onder aan massatoerisme. De toegang nog duurder maken, is geen oplossing. Een natuurpark moet toegankelijk blijven voor elke burger en mag geen elitaire uitstap worden. Er zijn wellicht geen pasklare oplossingen. Hopelijk vindt men een antwoord om de huidige situatie te verbeteren. De zin om na de ochtendwandeling het park verder te verkennen met de buscamper is volledig verdwenen. Het is tijd voor wat rust op de camping.