Naar de berghut Dom Vrela bij de Visočica berg

23 augustus 2022: Orahovica – Tušila 72 km

24-25 augustus 2022: Tušila – Tušila 0 km

26 augustus 2022: Tušila – Konjic 59 km

Vanuit Konjic volgt een eerder onverwachte uitstap naar Tušila. Vildan, die zijn geboorteland passioneel promoot via zijn website (https://ditisbosnie.nl/) en Instagram pagina (https://www.instagram.com/ditisbosnie/) nodigt me uit voor een kennismaking met het Visočica gebergte. Dat sla ik niet af. Hiken met iemand die de omgeving kent, is altijd plezieriger en veiliger dan alleen de bergen in te trekken.

De rit ernaar toe gaat via het Igman plateau in de buurt van Sarajevo, dat in 1984 het toneel was voor de ski- en langlaufcompetities tijdens de Olympische Winterspelen. Langlaufen was al jaren populair in het sneeuwzekere gebied. Ter gelegenheid van de Olympische spelen werd de accommodatie uitgebreid met 2 skischansen en een skilift. De populaire schansspring competitie werd indertijd bijgewoond door duizenden supporters. Jammer genoeg was de dure investering geen lang leven beschoren omwille van de burgeroorlog in de jaren 90. De verlaten ruïnes en het olympisch podium zijn nog steeds te bezichtigen. Stiekem op het hoogste schavot klauteren en juichen is toegelaten. De toegang is helemaal gratis.

Na de stop bij de skischans gaat de rit verder naar het kleine bergdorp Tušila op 1212 m hoogte. Er zijn geen campings of camperplaatsen. Er is een plek voor de bus op de parking van berghut Dom Vrela (http://www.zelenazajednica.org/). Het ruime gebouw, inclusief goede WiFi heeft 10 kamers met in totaal 30 bedden en een kampeerweide voor tenten. Er zijn warme douches en lekkere maaltijden te verkrijgen. De berghut is een goed vertrekpunt voor hikes door het Visočica gebied, waarvan het noordelijk deel grotendeels bedekt is met bergweiden en het zuidelijke deel eerder bebost. In de directe omgeving zijn veel gemarkeerde wandelpaden van verschillende moeilijkheidsgraden. Er zijn mogelijkheden voor gezinnen met kinderen die voor het eerst kennismaken met wandelingen in bergachtig gebied, maar ook ervaren hikers en bergbeklimmers vinden er hun gading. Het traject dat mijn gelegenheidsgids in petto heeft, is niet zo lang maar wel steil. De omgeving is ruig en adembenemend mooi. Er zijn verschillende bergtoppen in het gebied. Wij bevinden ons tussen de toppen van de Mokre Stijene (1878 m), de Vito (1960 m) en de Subar (1820 m). Het is een fantastische ervaring.

Om terug naar Konjic te rijden, neem ik deze keer de zuidelijke route via de R436. De GPS beweert bij hoog en laag dat er geen rijbaan is tussen Tušila en Tinje, maar Vildan verzekert me dat er overal verharde wegen zijn. Hij heeft gelijk. De wegen zijn smal en niet overal in goede staat. Soms is het een kunst om rond de gaten te rijden. Er is gelukkig niet veel verkeer want de passage voor 2 voertuigen verloopt op sommige plekken moeizaam. Het gaat erg langzaam vooruit en dat ligt niet alleen aan het wegdek. De omgeving is te mooi om zomaar doorheen te rijden. De buscamper speelt vandaag fotomodel tijdens de talrijke stops.

Er volgen binnenkort nog meer leuke activiteiten. Ik installeer me alvast op de parking van Visit Konjic (https://www.visitkonjic.com/). De organisatie houdt zich professioneel bezig met het organiseren van avontuurlijke en culturele trips door Bosnië-Herzegovina voor reizigers van allerlei slag. Spanning verzekerd…