De Sagrada Familia

29 december 2022: El Masnou – El Masnou 0 km

Op het digitaal ticket voor de Sagrada Familia staat een tijdsslot. Ik mag pas binnen om 15.30 uur. Er is vooraf nog tijd voor wat anders. Vanaf de Plaça de Catalunya gaat het opnieuw over de wandelpromenade La Rambla. Het wordt tijd om ook de zijstraten verkennen. Een daarvan leidt naar de bruisende wijk El Raval. Er zijn leuke terrassen, hippe bars, designwinkels, een kunstmuseum en de overdekte markt La Boqueria. Het is een bedrijvige buurt, ook in de wintermaanden. Het mooie weer zit daar wellicht voor iets tussen. De terrassen zitten allemaal vol. La Boqueria is de allergrootste overdekte versmarkt van Europa en is dagelijks open, behalve op zon- en feestdagen. Met een beetje geluk kan je hier en daar proeven van lokale specialiteiten. Naast talloze kramen die typische Catalaanse of Spaanse producten zoals de bekende Ibérico ham of verse tapa’s verkopen, heeft de plaats ook een internationaal karakter. Zo worden er vb ook lekkernijen uit Latijns-Amerika aangeboden. Je kan zelfs deelnemen aan kookworkshops, maar daar is vandaag geen tijd voor. De rugzak wordt gevuld met enkele lokale specialiteiten en de proeverij volgt later.

De Sagrada Familia wacht. Wie te laat is, is zijn geld kwijt en kan niet meer naar binnen. Hoofddeksels zijn niet toegestaan en het dragen van gepaste kledij is verplicht. Het betreden van de beroemde kathedraal, gaat gepaard met een stevige veiligheidscontrole. Even waan ik me op een luchthaven. Alle voorwerpen en zelfs broeksriemen gaan door de screening detectors. Rugzakken mogen mee naar binnen maar worden eerst grondig gecontroleerd. Radenko, die me gezelschap houdt, is het beveiligingspersoneel nog steeds dankbaar. Ze vinden in een pietluttig hoekje van zijn rugzak een zakmes dat hij al maanden verloren waande. Alle “gevaarlijke” voorwerpen worden netjes opgeborgen in een locker tot na het bezoek.

De Sagrada Familia is het levenswerk van de modernistische architect Antoni Gaudi. Mensen van over heel de wereld komen naar Barcelona om dit mega kunstwerk te bezoeken, sommigen vanwege de architectuur en anderen uit religieuze overwegingen. De Sagrada Familia betekent voor Barcelona hetzelfde als de Eiffeltoren voor Parijs, het Atomium voor Brussel of het Statue of Liberty voor New York. Er is één groot verschil. De Sagrada Familia is nog niet klaar. De kerk was een idee van Josep María Bocabella die een stuk grond kocht. Hij startte in 1882 met de bouw van de crypte onder leiding van Francisco de Paula del Villar, die na een jaar ruzie kreeg met zijn opdrachtgever. Hier komt Antoni Gaudi in beeld. Hij werd als architect aangesteld in 1886, maakte de crypte verder af en deed daarna volledig zijn eigen ding. Hij dacht oorspronkelijk 10 jaar nodig te hebben om de basiliek te voltooien. Vanaf 1910 was Gaudi zo begaan met met het voltooien van het project dat hij zich vestigde in een atelier op de bouwplaats. Ondanks het overlijden van Gaudi in 1926 na een aanrijding met een tram en een brand in 1936 waarbij alle originele ontwerpen verloren gingen, werd het project nieuw leven ingeblazen rond 1952 door de aanstelling van nieuwe architecten. Ondertussen duurt de bouw al 141 jaar. De opleveringsdatum was voorzien in 2026, maar de coronapandemie zorgt zelfs hier voor vertraging. Een bezoek aan de Sagrada Familia zorgt voortdurend voor wauw-momenten. De buitengevel is zo gedetailleerd dat je er nooit op uitgekeken raakt. De binnenkant met de magnifieke glas-in-lood-ramen zorgen voor een ongezien kleurenspektakel. Het interieur heeft geen rechte lijnen. Dat is bedoeld om de natuur na te bootsen waar geen rechte lijnen voorkomen. Met een beetje fantasie stelt het een woud voor met een boomachtige kolommenstructuur. Het zorgt in ieder geval voor zeer speciale effecten en de indrukken zijn moeilijk te omschrijven. In elke architecturale draai – er zijn geen hoeken – valt wel wat te beleven.

De bouw van de Sagrada Familia gaat nog even door. Omdat het een zogenaamde “verzoeningskerk” is zonder politieke of andere inmenging worden er geen subsidiegelden aanvaard. Het project wordt enkel afgewerkt met donaties en sinds de jaren 80 ook met entreegelden. De duizenden toeristen die jaarlijks de prachtige basiliek bezoeken, hebben allemaal letterlijk een steentje bijgedragen aan het levenswerk van Antoni Gaudi en tegelijkertijd genoten van zijn ongeëvenaarde visie en architectuur.